Active Member - Cosmos Alivas - 1.Intro (HD Overlap + Lyrics)
190 views
0 0
Το Intro από το βινύλιο των Active Member, Cosmos Alivas (2014).
Lyrics:
Άνοιξη του 2014 κι εμείς σκαρώνουμε την δεύτερη εποχή μας.
Κλείσαμε τους παλιούς λογαριασμούς μας,
κι ελπίζουμε σ' ένα κόσμο αλίβα...
Ρώτα και τα υπόλοιπα αχυρένια σκυλιά που στέκουν δίπλα σου,
όπου ξαστοχήσαμε, έστεκε κάποιο απ' αυτά για να γαβγίσει.
Το κακό είναι τώρα σαν ευτυχία φορεμένο στη γύμνια σου,
ζουβό το βλέμμα σου, τι να μας στερήσει...
Κι όμως, ο πόνος μου, ο κόσμος μου ο αλίβας,
στο θρόνο του γυρνάει, απ' τα λημέρια μου ξαναπερνάει,
έφερε ότι χρωστάει, όλα τα αθέατα απ' της γης τα πέρατα.
Λυμένος κόμπος πια τα μουσαντένια όνειρά σου,
χαμένος κόπος πια, θροχαλιαθίγα? η γωνιά σου,
μα πριν τούτη τη στερνή ακροσκωτιά σου,
ο Προμηθέας θα σου αρνηθεί τη φωτιά για πάντα στη μεριά σου.
Μοιάζω φυλακισμένη, μα στέκω έξω απ' το κελί,
γιατί αν σκεφτούν οι δειλοί τα καταφέρνουν οι τρελοί,
σαν να κράτησε το λάθεμα καιρό πολύ
και η πόρνη που μένει βαθιά στη συστολή.
Η ζωή δεν είναι πρόοδος, είναι ταξίδι και γύρα
κι ο κόσμος παλεύει με τη νιότη του,
το ψέμα είναι του κακόχαρτου η μοίρα
και η αλήθεια ταγκαρισμένη πάνω στο τιμόνι του.
Κι όμως, ο πόνος μου, ο κόσμος μου ο αλίβας,
στο θρόνο του γυρνάει, απ' τα λημέρια μου ξαναπερνάει,
έφερε ότι χρωστάει, όλα τα αθέατα απ' της γης τα πέρατα.
Αρνιέται να 'ναι αληθινός, στέκει εκεί πραγματικός,
συμπονάει λεάνθρωπε το δράμα σου
κι εσύ μια ζαρωματιά του χρόνου, φόβος νωχελικός,
που ότι κατέχεις σε βαραίνει στο διάβα σου.
Αν δεν χαράχτηκε στη γέννα τον αλίβα να ανταμώσεις,
μη σπαταλάς τις προσευχές και τα όνειρά σου,
μια μεθωδία που δεν τολμάς να ακυρώσεις,
είναι το αιώνιο λάθος που ζει στα βάσανά σου.
Όπως ο ηλίθιος το γέλιο, εσύ έχεις την προσευχή,
είσαι το αλύχτημα που ταράζει τη σκέψη μου,
άσε μου λεύτερη μονάχα μια εποχή και θα πειστείς,
ότι ο χρόνος είναι ταίρι μου.
Κι όμως, ο πόνος μου, ο κόσμος μου ο αλίβας,
στο θρόνο του γυρνάει, απ' τα λημέρια μου ξαναπερνάει,
έφερε ότι χρωστάει, όλα τα αθέατα απ' της γης τα πέρατα...
Lyrics:
Άνοιξη του 2014 κι εμείς σκαρώνουμε την δεύτερη εποχή μας.
Κλείσαμε τους παλιούς λογαριασμούς μας,
κι ελπίζουμε σ' ένα κόσμο αλίβα...
Ρώτα και τα υπόλοιπα αχυρένια σκυλιά που στέκουν δίπλα σου,
όπου ξαστοχήσαμε, έστεκε κάποιο απ' αυτά για να γαβγίσει.
Το κακό είναι τώρα σαν ευτυχία φορεμένο στη γύμνια σου,
ζουβό το βλέμμα σου, τι να μας στερήσει...
Κι όμως, ο πόνος μου, ο κόσμος μου ο αλίβας,
στο θρόνο του γυρνάει, απ' τα λημέρια μου ξαναπερνάει,
έφερε ότι χρωστάει, όλα τα αθέατα απ' της γης τα πέρατα.
Λυμένος κόμπος πια τα μουσαντένια όνειρά σου,
χαμένος κόπος πια, θροχαλιαθίγα? η γωνιά σου,
μα πριν τούτη τη στερνή ακροσκωτιά σου,
ο Προμηθέας θα σου αρνηθεί τη φωτιά για πάντα στη μεριά σου.
Μοιάζω φυλακισμένη, μα στέκω έξω απ' το κελί,
γιατί αν σκεφτούν οι δειλοί τα καταφέρνουν οι τρελοί,
σαν να κράτησε το λάθεμα καιρό πολύ
και η πόρνη που μένει βαθιά στη συστολή.
Η ζωή δεν είναι πρόοδος, είναι ταξίδι και γύρα
κι ο κόσμος παλεύει με τη νιότη του,
το ψέμα είναι του κακόχαρτου η μοίρα
και η αλήθεια ταγκαρισμένη πάνω στο τιμόνι του.
Κι όμως, ο πόνος μου, ο κόσμος μου ο αλίβας,
στο θρόνο του γυρνάει, απ' τα λημέρια μου ξαναπερνάει,
έφερε ότι χρωστάει, όλα τα αθέατα απ' της γης τα πέρατα.
Αρνιέται να 'ναι αληθινός, στέκει εκεί πραγματικός,
συμπονάει λεάνθρωπε το δράμα σου
κι εσύ μια ζαρωματιά του χρόνου, φόβος νωχελικός,
που ότι κατέχεις σε βαραίνει στο διάβα σου.
Αν δεν χαράχτηκε στη γέννα τον αλίβα να ανταμώσεις,
μη σπαταλάς τις προσευχές και τα όνειρά σου,
μια μεθωδία που δεν τολμάς να ακυρώσεις,
είναι το αιώνιο λάθος που ζει στα βάσανά σου.
Όπως ο ηλίθιος το γέλιο, εσύ έχεις την προσευχή,
είσαι το αλύχτημα που ταράζει τη σκέψη μου,
άσε μου λεύτερη μονάχα μια εποχή και θα πειστείς,
ότι ο χρόνος είναι ταίρι μου.
Κι όμως, ο πόνος μου, ο κόσμος μου ο αλίβας,
στο θρόνο του γυρνάει, απ' τα λημέρια μου ξαναπερνάει,
έφερε ότι χρωστάει, όλα τα αθέατα απ' της γης τα πέρατα...
Comments
Next Media
Related Media
More from this user